JUMPSOLES AIR ALERT 2 ATTACK WZROST |
SUPER DUNKS 2 SUPER DUNKS 3 CROSSOVER |
CHWYT – aktywne wejście w posiadanie piłki jest elementem poprzedzającym wykonanie wszystkich innych elementów technicznych z piłką . Pewny chwyt piłki zapewnia płynne prowadzenie gry.
Rozróżniamy chwyty:RZUT – skierowanie piłki do kosza jest najważniejszym elementem w technice koszykówki, będąc równocześnie celem gry
Przedstawiamy podział rzutów uwzględniając:ZATRZYMANIE Z PIŁKĄ – po zatrzymaniu piłki natychmiast przenosimy na wysokość.
OBROTY Z PIŁKĄ – elementy indywidualnego ataku szkolimy na poszczególnych pozycjach twarzą do kosza. Błędem jest zbyt szybkie wprowadzenie „indywidualnych pozycji „ a szczególnie zbyt wczesne nauczanie wysokich zawodników na pozycji centra tyłem do kosza.
Zalecana kolejność nauczania :Atakujący obserwując obrońcę ocenia , gdzie jest środek ciężkości jego ciała ( odpowiednie balansowanie ). Musi umieć ocenić położenie , zawsze szukać słabszej strony obrońcy i wykorzystywać swoją siłę . Słabą stroną obrońcy jest strona przy nodze ustawionej z przodu ( wykrocznej ) lub przy nodze ugiętej w stawie kolanowym . Atakujący powinien od razu ustawić się po słabej stronie obrońcy. Piłkę unieść na wysokość barków, jak najwygodniej dla anatomicznej postawy zawodnika . Ustawić nogi równolegle lub rozkrocznowykrocznie, tak żeby w każdej chwili środek ciężkości mógł być przeniesiony do ruchu minięcia . Bardzo istotne w PPZ jest natychmiastowe ustawienie stóp, obręczy biodrowej i barkowej w kierunku kosza. Często zawodnicy naciskani przez obrońców odwracają się bokiem , co ogranicza możliwości rozegrania akcji przez podanie lub wykonanie rzutu. Czasami stosuję się pozycję podwójnego zagrożenia, w którym wyróżnić można możliwość podania i minięcia.
Ćwiczenie na odczytywanie słabej pozycji obrońcy :
Obrońca z piłką stoi pod koszem. Atakujący naprzeciw – nieco za linią 6,25, Obrońca podaje piłkę biegnącemu ku niemu zawodnikowi ataku, który zatrzymuje się na jedno temp.
a) obrońca przenosi ciężar ciała na prawą nogę, atakujący po zatrzymaniu na jedno temp mija obrońcę po jego słabej stronie ( prawej ) przez złożenie prawej nogi daleko za nim ; wykonuje jeden kozioł , dostawia lewą nogę i oddaje rzut
b) podobnie , z tym że obrońca przenosi ciężar ciała na lewą nogę , a atakujący mija go lewą nogą z jego lewej strony
GRA 1:1
Ćw.1 – rys 12
Ćw.2 – rys. 13
Ćw.3 – rys. 14
Ćw.4 – rys. 15
Ćw.5
Dwóch zawodników w walce na tablicy gra do trzech uzyskanych koszy . Ten , który zbierze piłkę po ostatnim celnym trafieniu rozpoczyna grę 1:1 na całym boisku – na którym ustawieni są zawodnicy „ pomocniczy” do ewentualnego podania powrotnego . Nie można grać długim podaniem. Po rzucie do kosza po przeciwnej stronie znów gra do trzech koszy.
Sposób uwalniania się od piłki – rys. 16
W koszykówce, jak w każdej innej grze zespołowej, o wyniku stanowi cały zespół. Jest jednak moment w którym indywidualne wyszkolenie zawodnika decyduje o powodzeniu całej akcji . Załóżmy, że po całej serii zabiegów taktycznych piłka trafia do zawodnika , który znajduje się w najdogodniejszej sytuacji do oddania rzutu , niestety on pudłuje i tym samym niweczy wysiłek pozostałych kolegów. Z tego wynika , że rzut jest najważniejszym elementem w technice koszykówki, a także głównym celem gry .
NAUKĘ ROZPOCZYNAMY OD PRACY RĄK.Piłkę trzymamy w szeroko rozwartych palcach prawej lub lewej ręki nad czołem . Drugą ręką podtrzymujemy piłkę z przodu lub z boku . Łokieć ręki skierowany jest do wewnątrz, a wzrok przed siebie. Wyrzut piłki następuje po wyprostowaniu ręki w stawie łokciowym , po strzepnięciu nadgarstka oraz po nadaniu końcami palców rotacji wstecznej piłce
Ćw.1W pozycjach wyizolowanych ( siad , klęk ) ćwiczący układa piłkę na z jednoczesna samokontrolą ułożenia piłki. Następnie prostuje rękę z piłka w stawie łokciowym i wraca do pozycji wyjściowej
Ćw.2W parach – jeden z ćwiczących w siadzie prostym – wyrzuca piłkę do partnera . Po określonej ilości rzutów następuje zamiana . Partner pomaga w ocenie prawidłowej pracy rąk.
Ćw.3Ćwiczący z piłka ustawiony jest przed ścianą .Piłkę trzyma w prawej lub lewej ręce nad czołem , wolną ręką podtrzymuje piłkę z boku lub z przodu. Następnie opiera piłkę z ręką o ścianę, kontrolując w ten sposób prawidłowe ułożenie: ramienia, przedramienia , palców na piłce oraz ręki podtrzymującej piłkę . Odchodzi krok od ściany, ugina nogi w stawach skokowych , kolanowych i biodrowych. Nogę po stronie ręki rzucając wsuwa pół stopy do przodu. W następnej kolejności ćwiczący prostuje : nogi w stawach, rękę z piłką , wyrzucając ją w kierunku ściany. Po chwycie piłki ponownie podchodzi do ściany i powtarza ćwiczenie.
Ćw.4Ćwiczący z piłką ustawia się pod koszem . Prostuje ugięte nogi i równocześnie rękę , wykonując rzut do kosza.
Zawodnik , który znajduje się w ruchu, musi natychmiast ustabilizować swoje ciało, aby bez utraty równowagi przygotować się do oddania rzutu. Dlatego bardzo istotny jest moment zatrzymania, które wykonujemy na lub jedno tempo. Korzystniejsze jest zatrzymanie na jedno tempo , ponieważ po nim można minąć obrońcę odkrywając dowolną nogę od podłoża. Zatrzymanie czyli naskok wykonujemy przez pięty, kierując stopy w stronę kosza jeszcze przed wyskokiem. Po oddaniu rzutu lądujemy na ugięte nogi z rozstawionymi stopami szerzej niż linia bioder.
Ćw.5Ćwiczący wykonuje krok do przodu następnie poprzez pięty na śródstopie robi naskok. Po odbiciu się wykonuje wyskok w górę i ląduję na ugięte nogi. Stopy rozstawiając szerzej niż linia bioder
Ćw.6W marszu ćwiczący co pewien czas wydłuża pierwszy krok i wykonuje naskok przez piętę na śródstopie nogi prawej, dołącza nogę lewą. Wykonuje wyskok z góry po czym ląduje na ugiętych nogach. Następnie wykonuje ćwiczenie ze zmianą nóg .
Ćw.7- rys.17Ćwiczący ustawia się na jednej z linii wyznaczonych na boisku i porusza się w marszu w prawo, w skos i w lewo, wydłuża pierwszy krok i poprzez piętę nogi prawej na śródstopie wykonuje naskok, następnie dołącza nogę lewą. Wykonuje wyskok w górę . W momencie wyjścia w górę sylwetka musi zostać ustawiona przodem do kosza. UWAGA: w momencie wydłużenia kroku, przed naskokiem ruch powinien być naturalny bez przesadnego skrętu bioder. Lądowanie na ugięte nogi. Następnie ćwiczący zmienia nogę i wykonuje ćwiczenie jak wyżej.
<<< Poprzednia strona | Następna strona >>> |